สภาพทั่วไป

โครงสร้างพื้นฐานของสังคม และวัฒนธรรม อ.บ้านบึง จ.ชลบุรี

“บ้านบึง” เริ่มแรกเดิมที เป็นชื่อวัดบึงล่างหรือวัดไร่บ้านบึงที่ปัจจุบันนี้รู้จักกันในนาม”วัดบึงบวรสถิตย์” ซึ่งถือว่าเป็น แหล่งชุมชนดั้งเดิมมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2462 จวบจนเวลาผ่านล่วงเลย มาถึงปี พ. ศ. 2464 อำเภอบ้านบึงจึงได้ถูกยกฐานะขึ้นเป็นกิ่งอำเภอบ้านบึงและจัดสร้าง ที่ว่าการอำเภอบ้านบึงขึ้นอย่างเป็นทางการเมื่อปี พ.ศ. 2481

เศรษฐกิจ

ลักษณะโครงสร้างเศรษฐกิจของเทศบาลแต่เดิมมีฐานทางเศรษฐกิจไม่กว้างขวางนัก ส่วนใหญ่เป็น

พาณิชยกรรมขนาดเล็ก ค้าขายสินค้าอุปโภคบริโภคพื้นฐานในชีวิตประจำวันสำหรับคนระดับปานกลาง-ระดับรายได้น้อย มีตลาดสด อยู่ 3 แห่ง เป็นสถานที่ขายสินค้าเป็นประเภทอาหาร โดยมีแหล่งผลิตจากพื้นที่ใกล้เคียงและจากตัวเมืองชลบุรีเป็นส่วนใหญ่ สำหรับผู้ค้าขายดังกล่าวมีส่วนใหญ่เป็นผู้มีภูมิลำเนาในพื้นที่เทศบาล แต่ปัจจุบันด้วยการเจริญเติบโตเมืองจึงมีห้างสรรพสินค้าขนาดเล็กและห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ในพื้นที่ ทำให้มีเศรษฐกิจรายได้ขยายตัวจากคนนอกพื้นที่มากขึ้น

อย่างไรก็ตาม ในพื้นที่เทศบาลยังมีการทำเกษตรกรรมให้เห็นอยู่บ้าง ซึ่งมีรูปแบบทำการเกษตรกรรมแบบดั้งเดิม เนื่องจากเป็นทำการเกษตรขึ้นกับความต้องการของตลาดในพื้นที่และบริเวณใกล้เคียง ซึ่งการซื้อขายมีมูลค่าไม่สูงมากนักเมื่อเปรียบเทียบกับการค้าด้านอื่นๆ

ด้วยเมืองบ้านบึงมีอาณาเขตที่ติดต่อกับพื้นที่อุตสาหกรรม ทำให้มีบุคคลทำงานตามสถานประกอบการต่างๆ ที่อยู่โดยรอบเมืองบ้านบึง ซึ่งกลุ่มเหล่านี้มีรายได้ที่สามารถเลี้ยงชีพตนและครอบครัวได้

ระดับรายได้ของประชากรผู้ที่มีอาชีพประจำตาม เฉลี่ยอยู่ระหว่าง4,500-5,000 บาทต่อเดือน ขณะที่ผู้รับจ้างในการเพาะปลูกด้านการเกษตรกรรมนั้น รายได้ที่เป็นตัวเงินเฉลี่ยอยู่ระหว่าง 3,000- 3,500 บาท ต่อเดือน ผู้รับจ้างภาคอุตสาหกรรม เฉลี่ยอยู่ระหว่าง 9,000-10,000 บาทต่อเดือน อย่างไรก็ตามผู้ที่เป็นเจ้าของกิจการในขนาดเล็กและขนาดกลางในพื้นที่ มีรายได้เพียงพอต่อธุรกิจที่ดำเนินการตามสภาพการณ์เศรษฐกิจโดยรวมของประเทศในปัจจุบัน